#3 Profilowana pomoc dla bezrobotnego.

Dzisiaj kolejny post z Powiatowego Urzędu Pracy, w którym miałam przyjemność być w zeszłym tygodniu.

Jak każda osoba zarejestrowana jako bezrobotna mam obowiązek stawiania się określonego przez Urząd dnia aby zdać relacje jak idzie mi poszukiwanie pracy, lub w moim przypadku zakładanie własnej firmy.

Ale skoro było to moje pierwsze spotkanie z Panią Doradczynią, musiałam najpierw odpowiedzieć na kilka pytań do ankiety Profilowania Pomocy. 
Profilowanie pomocy dla osób bezrobotnych jest to nowy sposób współpracy z osobami bezrobotnymi wprowadzony ustawą z dnia 14 marca 2014 r. 
Najprościej mówiąc- Doradca zadaje kilka pytań (na pierwsze kilka z nich odpowiada się już w formularzu wypełnianym podczas rejestracji) i na podstawie odpowiedzi jakie osoba bezrobotna udziela, zostaje przydzielona do jednego z trzech profili pomocy. 
Co jest ważne podczas udzielania odpowiedzi- szczerość. Ja wprost powiedziałam Pani Doradczyni że w związku z ukończonymi przeze mnie studiami jest mi ciężko znaleźć pracę i myślę nad założeniem własnej działalności gospodarczej. Dlaczego to jest ważne? Ponieważ taka informacja pozwala właśnie na przydzielenie nas do profilu pomocy I lub II. A są to profile pomagające osobom bezrobotnym nie tylko znaleźć pracę, ale także w uzasadnionych przypadkach poradnictwo zawodowe, szkolenia, finansowanie kosztów egzaminów, zwroty kosztów przejazdu, świadczenia aktywizacyjne, bony szkoleniowe lub stażowe, bony zatrudnieniowe, bony na zasiedlenie, pożyczkę na podjecie działalności gospodarczej lub, na czym mi najbardziej zależy- bezzwrotne środki na podjęcie działalności gospodarczej. 

Dlaczego wcześniej napisałam o szczerości z Doradcą? Bo dzięki tej informacji Pani Doradczyni mogła mi jeszcze bardziej pomóc. Poza analizą ankiety- otrzymałam informacje, że lada dzień ruszy nabór wniosków o bezzwrotne dofinansowania. Wszystkie informacje i regulamin znajduje się na stronie internetowej Powiatowego Urzędu Pracy. 
Jedyne co muszę zrobić to pobrać wnioski, wypełnić je i złożyć w Urzędzie.

A co jeśli będę miała jakieś wątpliwości czy są poprawnie wypełnione? 
Otrzymałam od Pani Doradczyni adres oraz numer telefonu do Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej, gdzie można iść (po wcześniejszym umówieniu się) i sprawdzić czy nasz wniosek jest poprawnie wypełniony, ewentualnie czy czegoś w nim nie brakuje. 

Osobiście bardzo się stresowałam tym całym wywiadem i pytaniami od Doradcy, ale okazało się że poszło mi całkiem nieźle i wyszłam stamtąd bardzo zadowolona i pełna woli działania.
Jeśli macie jakieś pytania, chętnie na nie odpowiem. Lub jeśli ktoś chciałby coś dodać, to zapraszam :)

Moje ulubione filmy animowane Cz. 1

Dzisiejszy wpis będzie z cyklu przyjemniejszych :)
Czyli filmy animowane dla dorosłych odbiorców, które z całego serca polecam.
Dzisiaj skupiam się na filmach rysunkowych i jest to dopiero pierwsza część wpisu: 



01/ "Song of the Sea", reż. Tomm Moore  2014, 93 min.
Jest jednocześnie inspiracją do powstania wpisu. Film nominowany do Oskara w kategorii najlepszego filmu animowanego, otrzymał nagrodę IFTA dla Najlepszego Filmu 2014 roku oraz Satellite dla Najlepszego Filmu Animowanego.

Opis dystrybutora: "Sześcioletnia Saoirse udaje się ze swoim bratem w magiczną podróż, podczas której odkryje, co stało się z jej mamą i jaką wartość ma rodzina." 

Niestety ten opis kompletnie nie odzwierciedla tego z jak piękną opowieścią mamy do czynienia.  Pierwszy film Moora „Secret of Kells” poznałam przez przypadek, dzięki koleżance ze studiów. Momentalnie zakochałam się w przedstawionym tam świecie i postaciach. Podobna plastyka została zastosowana w Song of the Sea, więc już przed premierą byłam pewna że muszę go zobaczyć. Mamy tutaj pięknie malowane backgroundy niczym akwarele, każdy z milionem szczegółów i z nieco geometryczno- płaskim traktowaniem przestrzeni. Do tego mamy urocze postacie, rysowane dosyć prosto ale bardzo charakterystyczne.
Historia oparta jest na legendzie celtyckiej.

Dlaczego polecam Wam film dedykowany dzieciom? Ponieważ historia w nim zawarta jest uniwersalna. Na pewno nie jest to film z gatunku komedii, a animowanych komedii dla dzieci jest mnóstwo i również je uwielbiam! Tutaj jednak mamy nostalgię, melancholię i bajkową opowieść ubraną w naprawdę piękną oprawę. Widać, że zarówno reżyser jak i scenarzysta, ale także artyści odpowiedzialni za projekty postaci czy backgroundów mięli jednolitą wizję filmu i wszystko tutaj działa na jej korzyść. Film jest poruszający, trochę smutny ale jednocześnie dający mnóstwo nadziei i wprowadzający odrobinę magii i koloru w nasz ponury świat.



02/ „Fire and Ice”, reż Ralph Bakshi, 1983, 81 min.
Teraz coś dla zdecydowanie dorosłego odbiorcy- film animowany reżysera pierwszej ekranizacji „Władcy Pierścieni”. Zanim nastała ogólnoświatowa fascynacja filmem Petera Jacksona, którejś niedzieli na kanale telewizji publicznej leciał właśnie „Władca Pierścieni” Bakshiego. Oczywiście musiałam sobie ten film nagrać na kasecie VHS- jego niesamowity i niepokojący klimat oraz zastosowany sposób realizmu animacji postaci zrobił na mnie wtedy kolosalne wrażenie. Był niepokojący oraz mroczny. Ale po „Ogień i lód” sięgnęłam dużo później bo dopiero w zeszłym roku.

Opis dystrybutora: „Nekron, zły Władca Lodu używa magicznych mocy, aby zdobyć Fortecę Ognia, dowodzoną przez dobrego króla Jarola. Nie mogąc pokonać króla w otwartej walce, rozkazuje porwać jego córkę Teegrę. Na jej ratunek wyrusza dzielny wojownik Larn”

Oczywiście mamy do czynienia z filmem fantasy. Jeśli jesteście fanami takich filmów jak Conan, Xena etc. to jest to bardzo podobny klimat. Oczywiście mamy walkę dobra i zła, przystojnego (powiedzmy) i silnego głównego bohatera oraz biedną (nieco roznegliżowaną) ksieżniczkę potrzebujacą ratunku. Fabuła może i niezbyt odkrywcza, dialogi również nie przegadane- ale film wciąga i przenosi w swój niesamowity świat. 

Wszystko rysowane jest niezwykle realistycznie, precyzyjnie i z wielką dbałością o szczegóły. Zarówno backgroundy jak i postacie ludzkie. Przy tym filmie zastosowano animację rotoskopową (czyli w skrócie- przerysowywanie klatek filmowych), dzięki czemu ruch postaci jest tak naturalny. Może i nie jest to rozrywka najwyższych lotów- ale warto zobaczyć ten film choćby właśnie z powodu kunsztu realizmu w nim zawartego. Co prawda część animatorów nie zgadza się że animacja rotoskopowa zasługuje na uznanie i uważają ją za oszustwo, jednak według mnie sam czas spędzony nad przerysowywaniem klatek zasługuje na docenienie.



03/ „Persepolis” reż. Vincent Paronnaud, Marjane Satrapi, 2007, 96 min.
To również film który poleciła mi znajoma ze studiów i zupełnie nie wiedziałam czego się po nim spodziewać. Przede wszystkim- nie miałam wtedy pojęcia jak wyglądał Iran przed rewolucją. Film jest ekranizacją komiksów Marjane Satrapi, a ja nigdy szczególnie wnikliwie się w komiksy nie wczytywałam, wolałam tradycyjne książki. 

 
Opis dystrybutora: „Autentyczne wspomnienia Marjane Satrapi, której dzieciństwo przypadło na okres rewolucji islamskiej w Iranie.”

Film jest dosyć prosty i czuć w nim klimat dwuwymiarowego komiksu. Narracja jest również budowana poprzez użycie kolorów, lub raczej ich braku. Teraźniejszość jest kolorowa, natomiast wszystkie wspomnienia głównej bohaterki, Marjane są czarno- białe. Postacie są rysowane prosto, graficznie- ważniejsza tutaj jest treść opowiadania niż plastyka. Co jednak nie znaczy, że film przez to traci. Wręcz przeciwnie. Animacja jest prosta- ale przez to przekaz jest silniejszy. 

 

Historia Marjane jest trudna, dziewczyna doświadcza rewolucji, rozłąki z najbliższymi, nie może się odnaleźć w nowym, francuskim środowisku, ale również nie może się odnaleźć w Iranie po rewolucji. Po prostu nigdzie nie pasuje- a jednak jej opowieść nie jest patet
yczna ani dołująca. Jest smutna, ale jednocześnie ze sporą dozą dystansu i humoru. To również spora lekcja historii.



04/ „Congress” reż. Ari Folman, 2013, 122 min.
Ten film zostawiłam na koniec z dwóch powodów. Po pierwsze jest on jedynie w połowie animowany, jego pierwsza część jest opowieścią fabularną z fantastyczną rolą pierwszoplanową Robin Wright. Drugim powodem jest fakt że sama miałam przyjemność pracować przy części animowanej tego filmu, dlatego moja opinia będzie bardziej subiektywna. Warto również dodać że sporą część sekcji animacji wykonano w Bielsku- Białej w ORANGE Studio Animacji. Film otrzymał Europejską Nagrodę Filmową dla Najlepszego Filmu Animowanego w 2013 roku.

Opis dystrybutora: „Słynna aktorka Robin Wright dostaje propozycję "zeskanowania", dzięki czemu wszystkie kolejne role będzie grała jej kopia, zachowująca wieczną młodość.”

Film był inspirowany powieścią Stanisława Lema „Kongres futurologiczny”- nie jest to jednak adaptacja książki. Prawda jest taka, że jedyne co łączy film z powieścią Lema są substancje psychoaktywne, które są podawane bezwiednie (mniej lub bardziej) bohaterom, oraz miejsce akcji czyli tytułowy kongres futurologiczny. Jeśli chodzi o plastykę filmu- jest ona realistyczna i nieco bajkowa. W świecie rysunkowym jest pięknie i kolorowo. 

 

Animacja w tym przypadku jest jedynie narzędziem do pokazania alternatywnej rzeczywistości. Mamy tutaj przeskok czasowy o kilkanaście lat podczas których główna bohaterka- Robin się starzeje, natomiast jej skan jest nadal młody i gra w filmach. Dzięki środkom farmakologicznym każdy może się teraz wcielić w każdego- wszelkie granice są zatarte. W filmie przedstawionych jest wiele postaci z popkultury, czy sztuki, filmu. To całkiem przyjemne odnajdywać je w scenach zbiorowych i rozpoznawać. Film jednak nie jest przyjemny. To raczej jeden z tych, które każą przystanąć i się zastanowić w jakim kierunku idziemy. Zakończenie również może być różnie interpretowane. Ale to jedna z zalet filmu reżysera „Walca z Bashirem”, to że po seansie nie da się łatwo zapomnieć o tym co się obejrzało. Wręcz przeciwnie, warto go zobaczyć w grupie ludzi a później podzielić się wrażeniami i podyskutować na jego temat.

To na razie moje cztery kompletnie różne propozycje filmów animowanych raczej dla dorosłych widzów. Jestem ciekawa czy któryś z nich widzieliście, oraz co sami byście polecili? Czy w ogóle oglądacie filmy animowane?